Dziecko na warsztat – CZ. 1. BIOLOGIA: ANATOMIA na językach!

Witam wszystkich! W ramach projektu „Dziecko na warsztat” prezentuję pierwszy post.

Tematem wrześniowego warsztatu jest biologia ;-) Mój tytuł to ANATOMIA na językach!!

Zdecydowałam się na pokazanie Wam jak przeprowadziłam warsztaty z MALUSZKIEM (1,5 roku) i MAŁYM (4 lata).

Chciałbym zapowiedzieć, że wszystkie moje posty będę pisała w cieniu mojego głównego tematu „dwujęzyczności i dwukulturowości”, aby wszyscy, którzy zaglądają tu właśnie dla tego tematu, mogli znaleźć coś dla siebie.

Kilka słów teorii ode mnie. Warsztaty prowadzone przeze mnie opierają się na założeniu, iż wiedzę zdobywamy przez doświadczenie i język. Język jest nam potrzebny do opisu doświadczenia, które przeprowadziliśmy, do nazwania przyczyn i wniosków. Wreszcie do przekazania naszej nowo zdobytej wiedzy komuś innemu lub wykorzystanie jej dla siebie samego w życiu.

Jak z dziećmi dwujęzycznymi, wielojęzycznymi? Zdobywają one wiedzę w różnych językach. W różnym czasie zasób słów jest inny w każdym z tych języków. Jako małe dzieci znają najwięcej nazw zwierzątek, roślinek i części ciała ( to wszystko raczej z języka, którym posługuje się mama). Potem proporcje zwykle zmieniają się. Znają więcej słów z języka, którym posługują się w szkole. Język polski, jeśli jest językiem mniejszościowym, jest w wielu dziedzinach drugim.

Jeżeli chcemy utrzymać język polski w różnych dziedzinach wiedzy, musimy powoli poszerzać słownictwo i wiedzę o świecie w tym języku. Starszym dzieciom możemy zaproponować książki, filmy, opowieści, doświadczenia własne i …warsztaty.

Myślę, że wielu inspiracji możemy się spodziewać po projekcie „Dziecko na warsztat” – tyle mam i dzieci – z pewnością będą tam pomysły, z których będziemy mogli wybrać naszym dzieciom zajęcia im odpowiadające. I wszystko w języku polskim!! ;-)

Ja chciałabym dzisiaj zaproponować ANATOMIĘ z językiem dla MALUSZKA i MAŁEGO.

Anatomia dla 1,5-rocznego dziecka skomplikowana nie może być… ale może być wesoła i pouczająca. Są to proste zabawy, które zwykle intuicyjnie rodzice wykonują z malutkimi dziećmi. Wiadomo, uczymy nazywania poszczególnych części ciała, poznawania schematu własnego ciała, poczucia własnego ciała. Zabawy wchodzące w skład warsztatu pojawiały się w naszym życiu od wielu miesięcy, ale dzięki przygotowywaniu się do ANATOMII dla MALUSZKA pojawiają się częściej i bardziej świadomie! Polecam szczerze jak najczęściej!

Jaki warsztat przygotowałam dla Alicji (wiek: półtora roku)?
1. Zabawy ruchowe, motoryka duża małych nóżek, rączek i całości:-) Ala jest bardzo sprawna ruchowo, ale zawsze może poćwiczyć! Ćwiczymy rozumienie poleceń i wyrazów:
• - Alunia! Daj nogę, założymy bucik. Daj rączkę założymy rękawiczkę (dziś było tak zimno, że nie musiałam naciągać czasowo tej czynności…brr…). Ala, podnieś pupę!
• - Alunia wspinamy się na łóżko! – Noga! Ręka!, Pupa! Hop!; Ala! Schodzimy: Nogi!, Pupa,! Ręce! Brawo!

V 2. Zabawy paluszkowe (wstęp do motoryki dużej) . KOSI KOSI ŁAPCI; IDZIE RAK, NIEBORAK; TU TU SROCZKA KASZKĘ WAŻYŁA; LECI MUSZKA DO MALUSZKA; W ramach projektu „Dziecko na warsztat” bawiłam się z Alą dużo. Okazało się, że wcześniej za mało jej proponowałam takich zabaw, bo bardzo się jej podobało. Aż piszczała! Śmiała się! Skakała! Mówiła jeszcze, jeszcze! Tu, ku inspiracji, polecam zabawy paluszkowe Marty Bogdanowicz.

3. Koordynacja ruchowa LAMPA – NOS – zabawa śmieszna i stara, pozwala dziecku uczyć się wskazywania palcem, odkrywania schematu ciała i ćwiczy koordynacje ruchowo – wzrokową.

4. Masaż – masując Alicję mówię:
Ala, teraz nóżka, raz, dwa, trzy. Kochana nóżka!. Teraz stopa. Tu, tu i tu! Teraz paluszki – tu, tu, tu, tu i tu! Polecam szczególnie przy dzieciach niespokojnych, nadwrażliwych, mających problemy ze snem, mających problemy z koordynacja ruchową. Możemy w końcu potraktować masaż jako zabawę i uczyć poczucia ciała i nazywania części ciała. U nas masaż na warsztat poszedł nie pierwszy raz ;-)

5. Postanowiłam sprawdzić ile słów z zakresu anatomii zna (rozumie i mówi) Ala i ewentualnie wprowadzić jej nowe. Na warsztat wzięłam OKO, UCHO, NOS, BUZIA, WŁOSY, SZYJA, RĘKA, ŁOKIEĆ, BRZUCH, PLECY, PUPA, NOGI, KOLANA, PALCE, STOPY. Pytałam: Gdzie Ala ma oko? Gdzie Ala ma ucho? Gdzie nos? Itd. Potem dotykałam ciała Alicji i pytałam: Co to?; następnie pokazywałam na sobie i pytałam: Ala! CO to?. Kolejne pytałam: Ala, Gdzie mama ma oko? Gdzie mama ma włosy itd…

Maksymilian;
wspieranie języka polskiego. Oto ćwiczenia, które przeprowadziłam w ciągu kilku dni z Maksymilianem (4 lata):

- czytanie, na materiale „anatomicznym” ćwiczyłam czytanie globalne i przechodzenie na czytanie sekwencyjne – z wyrazów na sylaby. Czytanie w języku polskim, mniejszościowym jest wyzwaniem, które zalecam i promuję wśród rodziców dzieci dwujęzycznych. Polecam i jednojęzycznym ;-) Oto film:



- piosenka (kolana palce, kolana palce itd…) jest to piosenka znana przez wszystkie polskie dzieci. Chciałabym , aby i moje dziecko ją znało po polsku. Dodatkow, muzycznie uzdolniony Makuś, ma małe problemy z motoryką dużą, Piosenka dla niego trudna! Ale zabawna i tempo dostosowywałam do jego możliwości. Posiłkowaliśmy się filmem z youtube: https://www.youtube.com/watch?v=ZYFAIupyHhM

- przysłowia i związki frazeologiczne z częściami ciała. Mieszkając poza Polską dzieci nie słyszą tak wielu przykładów w języku mówionym innych ludzi. My sami używamy przysłów czy powiedzeń raczej stałych. Każdy w końcu ma swoje ulubione powiedzonka! Wybrałam kilka przysłów z częściami ciała w tekście i próbowałam Maksiowi wyjaśnić ich znaczenie. Oto one:

Głowa pusta jak kapusta.
Chować głowę w piasek.
Przez żołądek do serca.
Pasuje jak pięść do nosa.
On ma muchy w nosie

Dalej:
Z książki G. Kasdepke „Co to znaczy…” przeczytałam Maksymilianowi 4 opowiadania (4 wieczory) i troszkę sobie o nich porozmawialiśmy. Oto tytuły opowiadań:

Coś komuś chodzi po głowie.
Coś komuś wychodzi uszami.
Dawać za coś głowę.
Deptać komuś po piętach.

- oglądanie albumów – jako, ze nie mamy tutaj typowych, encyklopedycznych albumów (wszystko zostało w Polsce) anatomię przybliżałam poprzez fantastyczną książkę: „Gdy serce bije mocno” Eiham Asadi. Przecudowna opowieść o miłości poprzeplatana fantastycznymi rysuneczkami ludzika z wyrysowanymi poszczególnymi układami (kostny, nerwowy itd…) Świetna zabawa!

Dzięki temu zauważyłam, że fauna i flora jest opanowana przez Makusia w stopniu niewiarygodnym (w j. polskim) zaś anatomia słabiutko, oj słabiutko! To bardzo źle, bo w końcu ciało jest tak ważne, i aby nauczyć się o nie dbać, muszą dzieci wiedzieć o co? po co? i dlaczego? W najbliższym czasie kupujemy w Polsce albumy anatomiczne dla dzieci.

- zabawa a lekarza: bawiliśmy się z miśkiem i lalką – Maksymilian do niedawna nie lubił tej zabawy, bo źle kojarzył lekarza. Teraz jest lepiej. Ważna jest też nauka słownictwa „u lekarza” – co boli – w języku polskim. Bo może się przydać w kraju dziadków… czasami trzeba jechać do lekarza, na pogotowie (wielu młodych ludzi idzie na studia medyczne do Polski!!! Taki skutek nauki na warsztatach rodzicielskich przez wiele lat! ;-) )

- zagadki wymyślane na bieżąco – zagadki dotyczyły nowych słów, które Makuś poznał podczas warsztatów np. żyły, kręgosłup, jelita, mięśnie. Zagadki były „piętrowe” czyli dopowiadałam coraz więcej, coraz prostszych skojarzeń…

- rysowanie człowieka, co nam wyszło: film :



- miałam w planie oglądanie filmu o anatomii człowieka z netu, ale wszystko, co znalazałm było według mnie albo za łatwe albo za trudne… Może kiedyś zrealizuję…


Moje spostrzeżenia:

Dzięki warsztatom odkryłam jak bardzo Alicja lubi zabawy paluszkowe i teraz bawimy się bardzo często (niby to logiczne, że małe dziecko lubi… ale… rodzic zapomina…).

Odkryłam, że powinnam z Maksiem więcej oglądać albumów anatomicznych i uczyć go słownictwa dotyczącego budowy człowieka – przydatne niezmiernie!!

Co szczególnie ważne dla identyfikacji kulturowej dzieci dwujęzycznych: wierszyki, zabawy słowne, piosenki, przysłowia; poszerzanie słownictwa z zakresu anatomii, fauny i flory.

Dziękuję serdecznie za lekturę pierwszego postu z projektu „Dziecko na warsztat”!
Niestety zaraz po zamieszczeniu dzisiejszego warsztatu znikam ze świata internetu na cały tydzień!.
Nie będę mogła odpowiadać na Wasze komentarze ani ich publikować! Ale proszę ślijcie, ja odpowiem za tydzień!!!

A termin kolejnego warsztatu to 28 października 2013 roku! Będzie to WARSZTAT NAUKOWY-EKSPERYMENTOWY (fizyka, chemia, astronomia i co tam jeszcze na myśl przyjdzie)

Inne blogi uczestniczące w projekcie: