Dwukulturowość w spiżarni.

Dzisiaj o tym jak kultura gotowania i kuchni austriackiej wkracza do naszej rodziny. Muszę się śpieszyć bo sezon na truskawki (hura!!) i kwitnienie czarnego bzu właśnie się rozpoczął!! A moje dywagacje o dwukulturowości bazują dzisiaj właśnie na tych cudach natury!!

Podobno pożywienie i nawyki kulinarne to jeden z typów działalności ludzkiej uwarunkowanej kulturowo. To znaczy, przepraszam – nie podobno, a na pewno! I tak, podróżując lub mieszkając w różnych krajach, poznajemy smaki, nazwy, a na końcu przepisy! Jest to jeden z przyjemniejszych aspektów wielokulturowości! Tak więc najpierw się zasiada do wspólnego stołu, potem się próbuje, smakuje, rozkoszuje, mniam, mniam a potem się rozmawia. Niekiedy prosi o przepisy. Stół zbliża, to wiemy wszyscy – uśmiechamy się, lubimy się – najczęściej od tego zaczynamy bliższe znajomości i długie rozmowy. A o jedzeniu w każdym języku dość łatwo się rozmawia.

Moja rodzina zakochała się w Austrii w Holunderblütensirup – to jest sok z kwiatów czarnego bzu – ten zapach i smak zniewolił nas! CUDOWNY!

To jedno z niewielu słów, które mówimy tylko po niemiecku – mówimy HOLUNDER – bo jak to nazwać po polsku – trochę długie wychodzi, a i tak ludzie przeważnie nie wiedz o co chodzi.

W tym regionie Austrii robi się ten sok w każdym wielkim gospodarstwie, potem pije się z wodą w Buschenschankach. Znakomicie gasi pragnienie!

Tak więc i my w tym tygodniu, jak tylko będzie więcej słońca, ruszamy w teren, zbierać kwiaty czarnego bzu. Ważne jest, by kwiaty były świeże, jeszcze z pyłkiem, ze słońca!! Nie myjemy kwiatów. Ja mam przepis tutejszy i podaję go, bo sprawdzony już przez trzy sezony.

Składniki:
40 kwiatów (dużych) czarnego bzu
2 litry wody
4 kg cukru (straszne;-), więc ja daję 3)
4 pomarańcze (wyszorowane i sparzone - pokrojone razem ze skórką)
2 cytryny (wyszorowane i sparzone - pokrojone razem ze skórką)
50 g kwasku cytrynowego.

Potem to wszystko do wielkiego gara i do piwnicy najlepiej (ciemne, chłodne miejsce). Ma stać 10 dni. Codziennie mieszać, aby cukier się rozpuścił. Słyszałam o wersji z rozpuszczonym cukrem w wodzie wcześniej – może spróbuje w tym roku. Następnie to wszystko odcedzić i wlać do butelek. Butelki trzeba co jakiś czas poluzować i zakręcić ponownie, bo coś tam coś i mogą wybuchnąć (??)

No i tyle – PYCHOTA! Mówię Wam!

A drugi mieszaniec kulturowy z naszej spiżarni to Rumtopf!! Mniam! Ech!!

Pochodzi z Bawarii ale tutaj też się robi. Mój tata też takie owocki sobie robił – ale, żeby dotrwały do Bożego Narodzenia…;-) no skąd.

Rumtopf – to owoce letnie, ze słońca zalane rumem. Cudowny dodatek do herbatki, ciasta na zimę. Ten wspaniały, biały wazono–dzban ze zdjęcia to nasz nowy Rumtopf. I już niedługo rozpoczynamy wsypywanie do niego owoców!!!

Rozpoczyna się od truskawek! (około 0,5 kg) przekrojone lub pokrojone wsypujemy do „dzbana” , zasypujemy około 250 g. cukru (dobry jest kandyzowany) i zalewamy rumem (ma przykryć owoce i ma być ponad 50 %). Potem dosypujemy owoce przez całe lato i dolewamy rum (powinny być poziomki, truskawki, maliny, czereśnie z pestkami, wiśnie z pestkami, porzeczki bez szypułek, brzoskwinie bez pestek, morele bez pestek, gruszki i śliwki bez pestek). Ostateczna wersja zależy od upodobań, dlatego skład możemy dowolnie zmieniać. Poza jabłkami, czarnymi porzeczkami i jagodami, gdyż ich obecność jest niewskazana. Cytrusów wcale. Za każdym razem jak dosypujemy owoce, dolewamy rum.

Gotowe na Boże Narodzenie.

I tak w naszej spiżarni, obok ogórków kiszonych i kapusty stoi holunder i rumtopf :-)

I to jest piękne w dwukulturowości… a jakie smaczne… :-)

I pojawiły się Beata i monifaktura - witam serdecznie!



DODATEK
Myślę, że powyższy link podany przez Madzię http://www.beawkuchni.com/2011/05/syrop-z-kwiatow-czarnego-bzu.html kieruje nas do specjalisty od kuchennych specjałów, więc odsyłam do niej jeśli ktoś chce robić syrop/sok z kwiatów czarnego bzu. Jedyne co, to to jest syrop a ja pisałam o soku niepasteryzowanym (dlatego dużo cukru). Trzymam w piwnicy. Nie psuje się nawet.
Bea ze Szwajcarii pisze, więc bliska nam - emigrantka! Pozdrawiamy!