Powtarzanie, rozumienie, nazywanie - Wtorkowe czytaneczki.

Dzisiaj we wtorkowych czytaneczkach, krótko o zasadzie 1. POWTARZANIA, 2. ROZUMIENIA, 3. NAZYWANIA, której znajomość przyda się Wam w trakcie zabaw z czytaniem. Często robimy to automatycznie, ale, jak świadomie się to pojawi, to ułatwi zrozumienie, czego TERAZ możemy oczekiwać od dziecka.

Podczas nauki czytania wykorzystujemy, znaną z obserwacji ogólnego rozwoju dziecka, procedurę: 1.POWTARZANIE, 2.ROZUMIENIE, 3.NAZYWANIE

Oznacza to, iż pokazując dziecku jakikolwiek materiał i ucząc je, zawsze robimy to na określony sposób! Zawsze wymagamy od dziecka tego samego! Czego? A więc:

Materiał mamy SYLABY np. WA WO WU WE WI WY

Rozpoczynamy naukę tego paradygamtu, wykorzystując zdolności prawej półkuli, czytamy cały paradygmat „jak gamę”:

Makuś posłuchaj, przeczytam ci:

WA WO WU WE WI WY

Teraz chcemy uzyskać 1.POWTÓRZENIE, usłyszeć, chcemy by dziecko NAŚLADOWAŁO nasze realizacje, żeby i ono siebie usłyszało!

Pokazujemy palcem poszczególne sylabki. Mówimy: Makuś, teraz ja będę czytała po jednej sylabce a ty powtarzaj tylko po mnie.

Pokazujemy palcem sylabę, możemy tez pokazać układ ust, następnie czytamy WA, czekamy, dajemy czas, aby dziecko powtórzyło.

Dziecko WA.

I kolejne:

WO…..WO, WU…WU, WE…WE, WI….WI, WY….WY

U maleńkich dzieci nie czekamy do końca świata, aż powtórzy, bo nie wiadomo kiedy powtórzy… Tylko czytamy dalej z uśmiechem i pewnego dnia dziecko powtórzy (albo nas zaskoczy i od razu przeczyta…:-)

Chcemy uzyskać i potem sprawdzić 2. ROZUMIENIE, czy dziecko poznaje sylabkę, kiedy my ją przeczytamy. Dziecko w takim paradygmacie poznaje po samogłosce ( i o to chodzi tu). Różnicuje sylaby ze względu na samogłoskę. Chcemy sprawdzić to:

Makuś, gdzie jest WA? Czekamy, aż dziecko pokaże. Itd. Gdzie jest WY? Gdzie jest WO? Gdzie jest WU? Gdzie jest WI? Gdzie jest WE?

Ostatnim najtrudniejszym zadaniem jest samodzielne 3.NAZYWANIE. Prosimy dziecko o przeczytanie kolejnych sylab:

Pokazujemy palcem WA i pytamy: Makuś co to jest? Potem pokazujemy palcem inne sylaby, możemy na początek pokazać po kolei w paradygmacie (dziecko często pamięta słuchowo). Następnie pokazujemy sylaby w pomieszanym szyku np: WI, WY, WE, WU, WO. Przy każdej sylabce dajemy dziecku czas, czekamy, możemy pomóc wizualizacją, gestem, np. gestami wizualizacyjnymi samogłosek.


Według tej procedury uczymy wszystkiego…. Samogłosek, onomatopei, sylab, nowych czasowników, wyrazów globalnych.

Wykorzystujemy technikę zamiany ról – czyli czasami to dziecko nas uczy i pyta!

Ta procedura jest niezwykle przydatna przy nauce starszych dzieci i dorosłych języków obcych – dajemy im możliwość 1.POWTÓRZENIE - usłyszenia swojej realizacji, głosu, mówienia!!, 2.ROZUMIENIE – uwierzenia w to, iż rzeczywiście dobrze rozumieją!, 3. NAZYWANIE – satysfakcji, iż mogą samodzielnie ze zrozumieniem przeczytać.

Powodzenia!!!

A! I dawno nie witałam: Witam więc w okieneczkach: francuskiBotak, Juanite82, Ludotekę ;-), Martuchę, Brzeczychrząszcz (wsparcie marytoryczne przyszło...:-)MarchewkeD..., evkesarab, KrysięU., Annę Larsson...! Czuwajcie nad tym, co piszę!;-)